Goede concepten ontstaan door een optimale synergie tussen de project invalshoeken. Als startpunt wordt hierbij de situatie, de gebouwfunctie, de betrokken partijen en maatschappelijke ontwikkelingen genomen.
Bij dit ontwerp voor een laboratoriumgebouw zijn de volgende invalshoeken leidend.
CONCEPT ONTWIKKELING
- De universiteit campus
- Globalisering van onderzoekteams en werkwijzen
- Het programma
- Duurzaamheid
DE UNIVERSITEIT CAMPUS
De universiteit campus wordt gekenmerkt door een scherpe scheiding tussen de openbare ruimte en het interieur van de faculteiten. Het mist ontmoetingsplekken voor studenten, personeel en publiek.
De nieuwbouw is zo ontworpen dat ze hierin wel voorziet dankzij nieuwe semi-outdoor en indoor ruimtes en routes. Het heeft een architectonische verschijningsvorm waarbij de grens en schaal tussen buiten- en binnenruimtes is vervaagd. Een gebouw met een eigen identiteit, verbonden in één eenheid. Een gebouw dat op de grens balanceert tussen de architectuur van de stad en het landschap.
GLOBALISERING VAN ONDERZOEKSTEAMS EN WERKWIJZEN
De complexe vragen uit de wetenschap van vandaag vereist samenwerking van deskundigen uit verschillende disciplines uit verschillende delen van de wereld.
De analyse van de gegevens verkregen in het laboratorium en voorbereiding van wetenschappelijke publicaties vereist daarnaast vaak langdurig geconcentreerd werken.
Het gebouw voor de wetenschap biedt een verscheidenheid aan ruimtes en samenstelling van ruimtes die op deze behoeften inspelen. Van ruimtes voor symposia, uitwisseling, dialoog en samenwerking tot ruimtes die ongestoord werken mogelijk maken.
De vormgeving van en routing tussen deze ruimten is gericht op een optimale interactie tussen ruimtevorm en psyche van de mens:
- Dagelijks visueel contact vormt de basis van vertrouwen en leidt tot debatten.
- Lokalen stimuleren interactie en samenwerking.
- Informele contacten tijdens het wachten voor koffie leiden vaak tot nieuwe ideeën en projecten.
- "Stilte boxen" voorzien in de behoefte aan geconcentreerd werken.
HET PROGRAMMA
Een mix van specifieke laboratoriumfuncties en publieksfuncties zorgt er voor dat het gebouw aansluiting vindt op het ‘sociale’ leven van de campus. Tevens hebben de internationale symposia er veel baat bij om naast de zalen gebruik te kunnen maken van ondersteunende functies als restaurant, bibliotheek, pub, sport en discussieruimten.
DUURZAAMHEID
De technische- en veiligheidseisen en het feit dat laboratoria door de jaren heen veelvuldig heringedeeld (verbouwd) worden zorgt voor een hoge impact op het milieu. Het plaatst laboratoria wereldwijd in de categorie grootverbruiker.
Om de nieuwbouw duurzaam te maken is grote winst behaald door het energieverbruik te beperken en een hoge mate aan indelingsflexibiliteit toe te passen.
Basis uitgangspunten voor duurzaamheid (bij laboratoria) zijn:
- Vermindering van de vraag naar materialen en energie (middelen)
- Het efficiënter maken van de levering van materialen en energie (middelen)
- Het vinden van een alternatieve bron voor deze middelen
- Het vinden van manieren om afval te verzamelen en verwerken op een manier die minder impact op het milieu heeft.
- Het bieden van een veilige en gezonde plek om te wonen en te werken
In het ontwerp zijn de volgende systemen toegepast:
- Zeer veel natuurlijk (dag)lichttoetreding en schaduwwerking luifels
- Het gebruik van vegetatiedaken
- Water recycling
- Zeer hoogwaardige isolatie
- Energie-efficiënte verlichting
- Verwarming en koeling door middel van betonkernactivering
- Flexibele bouw- indelingsstructuur
- Energieopwekking door toepassing van fotovoltaïsche cellen
- Aanwezigheid detectie reduceert energiegebruik ventilatie en verlichting
- Gezoneerd ventilatiesysteem
- Toepassing van warmte koude opslag
- Warmteterugwinning
- Recycling van materialen
- Het gebruik van lokale materialen
VERSCHIJNINGSVORM VAN HET GEBOUW
Het laboratoriumgebouw is een samenstelling van twee longitudinale massa’s verbonden door twee atria die het karakter hebben van een openbare ruimte of straat. Een ruimte die bovendien direct aansluit op het omliggende stratenpatroon. De atria vormen zo een voortzetting van de communicatieruimte van de campus. Ze creëren een verbinding tussen het Instituut voor Microbiologie en Immunologie van de universiteit. Ze functioneren als grote leefruimte van de campus, een ruimte die inspireert.
De hoogten van de binnenstraten zijn aangepast aan het omringende hellende terrein. Het is verdeeld over drie cascade niveaus. De grote trap is een plek om te zitten, een plek voor interactie en discussie. Op het niveau van beide straten bevinden zich onwetenschappelijk ruimtes, een café en een club. Het volgende niveau bevat zowel de open receptie als de toegang tot het wetenschapsgebied van het gebouw.
De wetenschappelijke gebieden worden onder de grond en op de bovenste verdiepingen van beide bouwmassa’s op strategische punten verbonden door hangbruggen. Deze bruggen dienen als gemeenschappelijke verblijfsruimte waar dankzij de intieme ambiance de onderlinge communicatie wordt bevorderd. Hier bevinden zich tevens de kopieer ruimte, keuken, vergader- en conferentiezalen.
contact
